Laatst zijn we op een zondagmiddag weer in De Pont in Tilburg geweest, niet voor de eerste keer want daar staat een sculptuur van Anish Kapoor, Vertigo, gemaakt van glanzend, roestvrij staal. Dat blijft trekken. Anish Kapoor maakte ook de ‘Cloud Gate’ in Chicago, een geweldig sculptuur dat de skyline van Chicago en zijn bewoners doet reflecteren in de bol. Ik heb er uren doorgebracht: er onderdoor gelopen, van een afstand op een muurtje naar gekeken om te zien hoe anderen ermee omgaan, en zelf van alles uitgeprobeerd want het blijft fascineren. Zijn werken worden dan ook gekenmerkt door reflectie van- en interactie met het publiek.
Dit is kunst zoals ik het graag zie. Het zoekt de interactie met- en betrokkenheid van de kijker en wat mij betreft, werkt het. Vanuit iedere verschillende invalshoek kom je tot een andere constatering. Je bent dik, dun, bol, op z’n kop en soms gewoon zoals je bent. En anderen vervormen net zo hard mee, maar net vanuit welk standpunt je de ander beziet. Als een soort van dans maak je met elkaar een beeld…