Auteur: lovefoodculture

Winter in Beijing

Published by

De beste reistijd in Beijing? Zeker niet de winter, zo valt overal te lezen… Ik was echter in de gelegenheid om in januari te gaan en ik kreeg al snel visioenen van sneeuw op de Chinese muur, sneeuwbeelden bij de vele tempels en wintertaferelen zoals schaatsen en ijszwemmen op het Kunming meer bij het zomerpaleis in het Noorden. Een beetje anticyclisch denken bevalt me over het algemeen heel goed dus ik ben gegaan.   Maar, er was geen sneeuw. Wel was het heel erg koud, minus 12 graden Celsius, met een gevoelstemperatuur van soms wel minus 22 door de stevige landwind uit Mongolië. Eigenlijk te koud om stil te staan bij de prachtige details van de verboden stad. Een groot voordeel was wel dat het er niet zo druk was als in de zomer. Geen rijen en dus alle gelegenheid om op je gemak rond te lopen. Er was nog iets bijzonders: prachtige blauwe luchten vanwege diezelfde kou en hele gezonde luchtomstandigheden. Min of meer on-Chinees als ik de media en mensen mocht geloven. Hoewel …

Tsukiji Fish Market in Tokyo

Published by

Je onzichtbaar maken en meebewegen is één van de lessen die ik goed in mijn oren heb geknoopt. Een uitgangspunt bij het maken van reportages. Opgaan in de omgeving zodat mensen gewoon hun ding doen en blijven doen zonder zich aan mij of mijn fototoestel te storen… Zo kwam ik ogen en oren te kort op de tonijnveiling op de Tsukiji Fish Market in Tokyo. Oorspronkelijk zou de markt in november 2016 worden verplaatst naar een locatie aan de rand van de stad. Dit is echter voor onbepaalde tijd uitgesteld. Het is één van de meest authentieke attracties van Tokyo, bovendien gratis. Je moet er wel vroeg voor op want er wordt maar een beperkt aantal toeschouwers toegelaten. Ik ben dan ook vroeg opgestaan, al om 2 uur ’s nachts. De veiling is pas om 5 uur maar aangezien er maar 120 mensen in mogen moet je dus op tijd zijn. Niks blijkt minder waar, het is al snel vol. Ik mik op de tweede groep van 60 personen want ik heb gehoord dat de tonijnen in die tweede ronde groter zijn. Het lukt, …

Seven-day black & white photo challenge

Published by

Ik werd op Facebook getagd om de uitdaging aan te gaan om zeven dagen, zeven zwart/wit foto’s van mijn dagelijkse leven te delen. Geen mensen, geen commentaar. Eigenlijk heel leuk voor iemand die het liefst mensen en interactie op de foto wil zetten. Heel snel ging ik ermee aan de slag. De ideeën kreeg ik tijdens mijn dagelijkse boswandeling met mijn Grote Zwitser, die ik voor de verandering niet op de foto heb gezet. Wel vind ik het vervelend om iemand anders op te zadelen met deze opdracht dus dat heb ik achterwege gelaten. Kettingbrieven waren vroeger al niet aan mij besteed, de dreigementen in het geval dat je de ketting verbrak, vormden voor mij voldoende uitdaging om de ketting te verbreken… Maar dit was anders, hoe leg je je leven vast, wat je bezig houdt. Alleen met plaatjes, zonder mensen, interactie en woorden. In eerste instantie zag ik door de bomen het bos niet meer. Zo veel gedachten, beelden en keuzes die ik moest maken. Dit is het geworden, toch nog in een relatief …

Een basis voor verandertrajecten

Published by

Met mijn achtergrond ben ik gespecialiseerd in het ter discussie stellen van de manier waarop interacties plaatsvinden. Uiteindelijk is de manier waarop mensen met elkaar omgaan bepalend voor de cultuur. Dat geldt ook voor organisatieculturen. Zaken bespreekbaar maken, het proces vanuit verschillende perspectieven bezien, is wat mij betreft van onschatbare waarde. Tenminste, zolang we er niet in blijven hangen. Een volgende stap maken geeft veel voldoening maar het betekent wel dat je soms een grens moet stellen en voor jezelf moet vaststellen dat ‘het is wat het is’. Deze vaststelling biedt ruimte en is het moment om tot actie over te gaan! Een tijdje terug heb ik bij een bedrijf voorafgaand aan een verbetertraject een interviewronde gedaan met het management en medewerkers. Gisteren sprak ik een betrokkene in dit proces en dat bracht mooie herinneringen terug. Ik heb gesprekken gevoerd met individuen die een afspiegeling vormden van de organisatie om zoveel mogelijk perspectieven mee te nemen in het vervolgtraject. Dit komt het verandertraject en de acceptatie van een eventuele verandering in de mindset ten goede. …

Als een team

Published by

Een favoriete foto is deze, alweer jaren geleden gemaakt bij een rodeo in de buurt van Bryce Canyon, vol actie, passie en toewijding. Nu heb je wat het laatste betreft weinig keuze als je in de arena staat met een stier. Hoewel er maar één persoon het gevecht met de stier aangaat, is er toch sprake van echt teamwork. De oplettendheid van alle aanwezigen is zichtbaar en, in tegenstelling tot de stierengevechten in de arena’s van Spanje, gaat het er hier niet om om de stier te doden maar om er zo lang mogelijk op te blijven zitten. Dat spreekt mij meer aan. Het doel is duidelijk, zo lang mogelijk blijven zitten, de beste tijd scoren en spektakel bieden voor het publiek. Er zijn regels afgesproken zodat sprake is van een eerlijke strijd, diskwalificatie is mogelijk. Ook de veiligheids-instructies zijn helder. Het is duidelijk wat, van wie, in welke situatie wordt verwacht. Zodra de uitdager van de stier valt, moet de berijder zo snel mogelijk in veiligheid worden gebracht en moet de stier, voor ieders …

Expositie

Published by

Inmiddels is de pop-up salon aan de Grote Berg 33 in Eindhoven van Arena Kappers up en running. Ik heb de eer om als eerste mijn werk te mogen exposeren in de prachtige, knalgele entrée-ruimte. Ik heb vanwege de omgeving gekozen voor twee kleurrijke series, waarvan één, Blessings from Bhutan, helemaal vers van de pers is. Ga gerust eens kijken en, als je het leuk vindt, laat ik het je persoonlijk zien en vertel je over de achtergronden van deze werken. Het hangt er de komende maand tot 10 december a.s. Zie voor de openingstijden: arenakappers.nl

Love my dog

Published by

Zoals bekend bij velen, helpt mijn grote Zwitserse Sennenhond Rosa mij enorm bij het volhouden van een gezond en actief leven. We ondernemen lange ‘powerwalks’  over onder andere de dijk achter ons huis. Lange wandelingen, weer of geen weer, die een heel positief effect hebben op mijn gemoedsrust, mijn fysieke gesteldheid en, ook heel belangrijk, voor mijn creativiteit. Tijdens deze wandelingen komen wij veel andere baasjes tegen met hun vrolijke viervoeters. Er zijn er veel bij ons in de wijk en als je erop gaat letten, zie je dat de meeste mensen een bewuste keuze maken voor een soort en in sommige gevallen zelfs iets weghebben van hun hond. Er zijn zelfs honden gekoppeld aan MBTI-profielen, niet consequent doorgevoerd maar leuk om eens te bekijken als een soort van zelftest. Bij mijn profiel kwam ik de labrador tegen. Laat ik die nu ook hebben gehad. Mijn hond Rosa en ik vinden elkaar in het intuïtieve (N) en emotionele (F) maar waar zij gehecht is aan structuur en regelmaat, ga ik er juist graag op uit en bij voorkeur dan iets verder dan het …